ชื่อสมุนไพร       : กระดูกไก่

ชื่อพื้นเมือง       : เกตเมือง, ฝอยฝา, ชะพลูป่า, หอมไก่ เป็นต้น

วงศ์               :  CHLORANTHACEAE

ชื่อวิทยาศาสตร์  :  Chloranthus erectus (Buch.-Ham.) Verdc.

ชื่อสามัญ         :  –

ลักษณะของสมุนไพร กระดูกไก่ จัดเป็นพรรณไม้พุ่มที่มีความสูงประมาณ 0.5-2.5 เมตร ลำต้นมีข้อบวมพอง

ใบกระดูกไก่เป็นใบเดี่ยว ออกตรงข้ามกันเป็นคู่ ๆ ใบมีลักษณะเป็นรูปรีีแกมรูปหอก กว้าง 3-5 (-6) เซนติเมตร ยาว 5-10 (-2.5) เซนติเมตร ผิวใบเกลี้ยง ปลายใบเรียวแหลม โคนใบสอบ ขอบใบทางด้านปลายใบหยัก เส้นแขนงใบ 5-7 (-10) คู่ ก้านใบยาว 5-10 มิลลิเมตร กระดูกไก่ออกดอกเป็นช่อ มีขนาดเล็ก ติดก้านช่อดอก ดอกไม่มีกลีบดอกหรือกลีบรองดอกแต่จะไม่มีใบประดับและเกสรตัวผู้เป็นสีขาว ซึ่งจะออกเรียงกันอยู่ข้างในและมีอับเรณู 4 พู รังไข่ 1 ช่อง เชื่อมติดกันอยู่โคนใบประดับ ผลของกระดูกไก่มีลักษณะยาวประมาณ 6-7 มม.     ผลสดจะมีสีขาว ภายในเมล็ดมี 1 เมล็ด เป็นเมล็ดที่แข็ง ค่อนข้างกลม

รูปภาพ

การใช้ประโยชน์ในท้องถิ่น/สรรพคุณ ใช้ทั้งต้นผสมกับหัวยาข้าวเย็น นำมาต้มกับน้ำดื่มต่างชาเป็นยาแก้ไข้เรื้อรัง รากและใบใช้ชงเป็นชาดื่ม มีสรรพคุณเป็นยาแก้ไข้ ขับเหงื่อ แก้กามโรค

แหล่งที่พบจากการสำรวจ  :  สวนพฤกษศาสตร์สกุโณทยาน หมู่ 2 ตำบลวังนกแอ่น อำเภอวังทอง        จังหวัดพิษณุโลก

ที่มาของข้อมูล

ผู้ให้ข้อมูล ชื่อ – สกุล นายพจน์   ชินปัญชนะ   อายุ 48 ปี

ตำแหน่ง หัวหน้าสวนพฤกษศาสตร์สกุโณทยาน

ที่อยู่ สวนพฤกษศาสตร์สกุโณทยาน อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก