วัวเถลิง

ชื่อสมุนไพร       : วัวเถลิง

ชื่อพื้นเมือง       : คะนาง ชะนาง (ตราด), กรุงบาดาล (สุราษฎร์ธานี), ไหลเผือก (ตรัง), ตรึงบาดาล (ปัตตานี)

วงศ์               :  ANNONACEAE

ชื่อวิทยาศาสตร์  :  ARTABOTRYS HARMANDII FINET ETGAGNEP

ชื่อสามัญ         : 

ลักษณะของสมุนไพร  เป็นไม้ยืนต้นหรือไม้พุ่ม สูง 3-6 เมตร แตกกิ่งก้านหนาแน่น เปลือกต้นสีน้ำตาลไหม้ ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ รูปขอบขนาน หรือรูปรีแกมรูปใบหอก ปลายแหลม โคนมน สีเขียวสด ใบดกและหนาทึบให้ร่มเงาดีมาก ดอก ออกเป็นดอกเดี่ยวๆ หรือเป็นช่อตามซอกใบ 2-3 ดอก กลีบดอกเป็นสีเหลืองนวลเกือบขาว ดอกมีกลิ่นหอมอ่อนๆ เวลามีดอกจะดูสวยงามแปลกตามาก “ผล” เป็นผลสด รูปทรงคล้ายกระสวย มีเมล็ด 1-2 เมล็ด ดอกออกได้เรื่อยๆ ขยาย พันธุ์ด้วยเมล็ดและตอนกิ่ง

รูปภาพ

การใช้ประโยชน์ในท้องถิ่น/สรรพคุณ นื้อไม้,ราก รสมันร้อนติดฝาด บำรุงโลหิต ทำธาตุให้บริบูรณ์ บำรุงเส้นเอ็น แก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย บำรุงกำลัง บำรุงกระดูกให้แข็งแรง เป็นยาอายุวัฒนะ เนื้อไม้และเปลือกต้น รสขมเฝื่อน บำรุงโลหิต บำรุงธาตุ บำรุงเส้นเอ็น บำรุงร่างกาย แก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย

แหล่งที่พบจากการสำรวจ  :  หมู่ที่ 13 บ้านตอเรือ ตำบลวังนกแอ่น อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก

ที่มาของข้อมูล

ผู้ให้ข้อมูล ชื่อ – สกุล นางปิ่น  มูลนาง      อายุ 70 ปี ที่อยู่ หมู่ที่ 13 บ้านตอเรือ ตำบลวังนกแอ่น อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก