ชื่อสมุนไพร       : มะแว้ง

ชื่อพื้นเมือง       : แว้งคม, มะแคว้ง, มะแคว้งขม, มะแคว้งคม, มะแคว้งดำ, หมากแข้ง, หมากแข้งขม, มะแว้งต้น เป็นต้น

วงศ์               :  SOLANACEAE

ชื่อวิทยาศาสตร์  :  Solanum indicum L.

ชื่อสามัญ         :  Brinjal

ลักษณะของสมุนไพร ลำต้นมีลักษณะเป็นพุ่มทรงกลม ตามกิ่งก้านจะประกอบไปด้วยหนามแหลม สูงประมาณ 1 เมตร มีอายุเฉลี่ยประมาณ 5 ปี ใบมีลักษณะเป็นใบเดี่ยว ขึ้นแบบเรียงสลับกัน ขอบใบหยักเป็นรูปคลื่น ด้านหน้าและด้านหลังจะมีขนขึ้นอยู่อย่างหนาแน่น ส่วนโคนและปลายจะโค้งมน ดอกมีลักษณะสีม่วงอ่อนขึ้นตามปลายกิ่ง มีเกสรสีเหลือง มีกลีบดอก 5 กลีบ ผลมีลักษณะรูปทรงกลม มีก้านผลยาว เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 ซม. ค่อนข้างมันวาวและผิวเรียบ ภายในผลจะมีเมล็ดมีลักษณะแบน ๆ ผลอ่อนมีสีเขียวปนขาว เมื่อผลแก่จะเปลี่ยนเป็นสีส้มอมเหลือง มีรสชาติขม

รูปภาพ

การใช้ประโยชน์ในท้องถิ่น/สรรพคุณ ผลแห้งและสด ประมาณ 5-10 ผล ตำให้แหลก คั้นเอาแต่น้ำ ผสมเกลือเล็กน้อย รับประทานใช้แก้ไอ ขับเสมหะ ช่วยลดน้ำตาลในกระแสเลือด หรือใช้ผลมะแว้งต้นแก่ประมาณ 10-20 ผล นำมาเคี้ยวกลืนทั้งน้ำและเนื้อ โดยให้รับประทานบ่อยๆ ช่วยแก้โรคหอบหืด รักษาโรคทางไตและกระเพาะปัสสาวะ ช่วยละลายก้อนนิ่ว ช่วยแก้ผิดสำแดง

แหล่งที่พบจากการสำรวจ  :  หมู่ 5 ต.แก่งโสภา อ.วังทอง จ.พิษณุโลก

ที่มาของข้อมูล

ผู้ให้ข้อมูล ชื่อ – สกุล  นายอักษณ  มาอินทร์         อายุ  56  ปี

ที่อยู่ 446 ม.5 ต.แก่งโสภา อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก