ชื่อสมุนไพร : เตย
ชื่อพื้นเมือง : เตยหอม, ใบส้มม่า, ส้มตะเลงเครง, ส้มปู, ส้มพอดี, ผักเก็งเค็ง เป็นต้น
วงศ์ : PANDANACEAE
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Pandanus amaryllifolius Roxb.
ชื่อสามัญ : Pandan leaves, Fragrant pandan, Pandom wangi
ลักษณะของสมุนไพร เตย จัดเป็นพุ่มยืนต้นขนาดเล็กลำต้นกลมเป็นข้อถี่ๆ โผล่พ้นดินเล็กน้อย มีรากค้ำจุนมากมายช่วยพยุงลำต้น โดยต้นสามารถแตกเป็นต้นใหม่ได้ ใบเป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยว ใบเรียวยาว ปลายใบแหลม แตกใบออกมาจากข้างลำต้นโดยแนบไปกับลำต้น ใบสีเขียวสด ผิวเรียบเป็นมัน สีใบด้านบนจะเข้มกว่าท้องใบเล็กน้อย มีส้นกลางใบมองเห็นได้ชัดเจน ผิวและขอบใบเรียบ กลิ่นหอม
รูปภาพ
การใช้ประโยชน์ในท้องถิ่น/สรรพคุณ ใบเตยสดนำมาตำใช้พอกรักษาโรคผิวหนังได้ ใช้ต้น 1 ต้น หรือใช้รากครึ่งกำมือก็ได้ นำมาต้มกับน้ำดื่มใช้เป็นยาขับปัสสาวะ แก้กระษัย หรือนำใบสะอาดมาต้มน้ำดื่มช่วยดับพิษร้อนภายใน ช่วยรักษาโรคเบาหวาน ช่วยควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ปรับสมดุลในร่างกาย ช่วยบำรุงหัวใจให้ชุ่มชื่น และช่วยลดอัตราการเต้นของหัวใจ แก้อาการอ่อนเพลียของร่างกาย
แหล่งที่พบจากการสำรวจ : หมู่ 5 ต.แก่งโสภา อ.วังทอง จ.พิษณุโลก
ที่มาของข้อมูล
ผู้ให้ข้อมูล ชื่อ – สกุล นายอักษณ มาอินทร์ อายุ 56 ปี
ที่อยู่ 446 ม.5 ต.แก่งโสภา อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก