ชื่อสมุนไพร : เขยตาย
ชื่อพื้นเมือง : ส้มชื่น, ศรีชมชื่น, น้ำข้าวต้น, พิษนาคราช, พุทธรักษา, ประยงค์ใหญ่, กระรอกน้ำ, กระรอกน้ำข้าว, มันหมู, เขนทะ, ส้มชื่น, ส้มชื่น, กระโรกน้ำข้าว, เขยตายแม่ยายชักลาก, ลูกเขยตาย, น้ำข้าว, เขยตายแม่ยายชักปรก, ลูกเขยตาย, ลูกเขยตายแม่ยายทำศพ, ต้มชมชื่น, น้ำข้าว, โรคน้ำเข้า, หญ้ายาง, ชมชื่น, เขยตายแม่ยายปรก, ตาระเป เป็นต้น
วงศ์ : RUTACEAE
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Glycosmis pentaphylla (Retz.) DC.
ชื่อสามัญ : –
ลักษณะของสมุนไพร เขยตายจัดเป็นไม้พุ่ม สูง 2-4 เมตร เป็นพรรณไม้ขนาดกลาง ใบประกอบแบบขนนกเรียงสลับ ใบย่อย 1-5 ใบ รูปวงรีแกมขอบ ขนานรูปไข่กลับ ดอกช่อออกที่ซอกใบ กลีบดอกสีขาว กลิ่นหอม ผล รูปทรงกลมขนาดปลายนิ้วก้อย เมื่อสุกสีชมพูเรื่อๆ รสหวาน
รูปภาพ
การใช้ประโยชน์ในท้องถิ่น/สรรพคุณ รากฝนน้ำกินและทาแก้พิษงู แก้พิษแมลงกัดต่อย ทาแผลที่อักเสบ แก้ไข้กาฬ แก้โรคผิวหนังพุพอง แก้ไข้รากสาด เกลื่อนฝีให้ยุบ แก้ฝีที่นม ตัดรากฝีที่นม ยับยั้งเชื้อไวรัสบางชนิด น้ำคั้นจาก ใบ ผสมน้ำตาล กินตอนท้องว่างเพื่อถ่ายพยาธิตัวกลม แก้ไข้ แก้โรคตับ ใบบดผสมกับขิง รักษาผิวหนังอักเสบ ตุ่มพุพอง หรือคันแสบ
แหล่งที่พบจากการสำรวจ : สวนพฤกษศาสตร์สกุโณทยาน หมู่ 2 ตำบลวังนกแอ่น อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก
ที่มาของข้อมูล
ผู้ให้ข้อมูล ชื่อ – สกุล นายพจน์ ชินปัญชนะ อายุ 48 ปี
ตำแหน่ง หัวหน้าสวนพฤกษศาสตร์สกุโณทยาน
ที่อยู่ สวนพฤกษศาสตร์สกุโณทยาน อำเภอวังทอง
จังหวัดพิษณุโลก